Zasiedzenie kojarzy się najczęściej z nabyciem własności nieruchomości. Skojarzenie to jest jak najbardziej prawidłowe, niemniej jednak w tej drodze można stać się właścicielem również innych rzeczy, także ruchomości. Nie wszyscy wiedzą, że zasiedzieć można także udział w nieruchomości, na przykład w działce. W moim kolejnym artykule – „Zasiedzenie części działki” wyjaśnię, jak to wygląda w praktyce.
Jeśli walczysz o zasiedzenie części działki to może uda mi się Ci pomóc. Moja Kancelaria reprezentuje klientów w tego typu sprawach. Doradzam komercyjnie klientom z całej Polski, w tym także online lub przez telefon. Zapraszam do zapoznania się z ofertą Kancelarii (Adwokat Nieruchomości Poznań) oraz do kontaktu:
Zasiedzenie części działki – główne wnioski
- Zasiedzenie jest jedną z form nabycia własności rzeczy, w tym również nieruchomości.
- Żeby nabycie własności w drodze zasiedzenia było możliwe, konieczne jest spełnienie następujących warunków – posiadanie samoistne, ciągłość posiadania oraz upływ czasu – 20 albo 30 lat w zależności od występowania dobrej albo złej wiary.
- Istnieje możliwość zasiedzenia części nieruchomości, na przykład fragmentu działki czy też pomieszczenia budynku.
- Istnieje także możliwość zasiedzenia udziału w nieruchomości, który jest wyrażany w sposób ułamkowy.
- Dopełnienie wszystkich formalności wymaga przeprowadzenia postępowania sądowego, w wyniku którego wydane zostaje postanowienie stwierdzające nabycie własności przez zasiedzenie.
- Wniosek ten należy złożyć na piśmie oraz uiścić opłatę w wysokości 2 000 złotych.
Przeczytaj również: Zasiedzenie domu po rodzicach
Czym jest zasiedzenie?
Zasiedzenie jest jedną z form nabycia własności, jakie zostały przewidziane w Kodeksie cywilnym (KC). W doktrynie wskazuje się, że należy ono do instytucji dawności, czyli wywołuje skutki prawne po upływie określonego w przepisach czasu.
Żeby jednak nabycie własności w drodze zasiedzenia było możliwe, muszą zostać spełnione określone w Kodeksie cywilnym warunki. W przypadku nieruchomości chodzi tutaj o:
- posiadanie samoistne, czyli władanie rzeczą jak właściciel, inaczej mówiąc w granicach prawa własności; co ważne, posiadanie zależne (na przykład w ramach umowy najmu lub dzierżawy) nie stanowi podstawy do nabycia własności w drodze zasiedzenia;
- ciągłość posiadania, o której jest mowa w art. 340 KC – domniemywa się ciągłość posiadania. Niemożność posiadania wywołana przez przeszkodę przemijającą nie przerywa posiadania; warto tutaj zwrócić uwagę na pewną fikcję prawną, zgodnie z którą przywrócone posiadanie uznaje się za nieprzerwane;
- określony przez prawo upływ czasu – w przypadku nieruchomości wynosi on 20 lat przy posiadaniu w dobrej wierze albo 30 lat, jeżeli ma miejsce posiadanie w złej wierze.
Zasiedzenie pełni istotną funkcję w obrocie prawnym. Mianowicie pozwala ono na uregulowanie stanu prawnego rzeczy, którymi często nie interesują się właściciele, na przykład spadkobiercy.
Zobacz także: Zasiedzenie gruntu – 12 rzeczy, o których musisz wiedzieć
Wspomniałam przed chwilą, że można nabyć własność nieruchomości w drodze zasiedzenia. A czy można w ten sposób zostać właścicielem jej części? Zaraz Ci to wyjaśnię.
Zasiedzenie części nieruchomości
Na samym wstępie muszę podkreślić, iż możliwe jest zasiedzenie konkretnego fragmentu nieruchomości, na przykład jej obszaru, piętra czy pomieszczenia. Ponadto jak najbardziej istnieje możliwość zasiedzenia ułamkowego udziału w danej nieruchomości. W takim przypadku posiadanie samoistne musi dotyczyć wyłącznie danej części działki bądź budynku. Pozostałe warunki pozostają niezmienne.
Należy dodać, iż istnieje także możliwość zasiedzenia udziału we współwłasności nieruchomości przez jednego ze współwłaścicieli. Konieczne jest jednak zamanifestowanie woli władania rzeczą na własny użytek (na przykład zajmowanie lokalu w budynku wielorodzinnym). Wymóg ten stanowi dodatkową ochronę własności oraz interesów pozostałych współwłaścicieli. Gdyby nie on, osoba, która zamierza zasiedzieć część nieruchomości, mogłaby zmieniać swą wolę, czyli element subiektywny, co wprowadzałoby resztę współwłaścicieli w stan niepewności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 2 marca 2012 r., sygn. akt II CSK 249/11).
W tym miejscu warto zwrócić jeszcze uwagę na kwestię związaną z posiadaniem samoistnym. Otóż Sąd Najwyższy wielokrotnie podkreślał, że nie przesądza o nim samodzielne wykonywanie uprawnień właścicielskich, pobieranie pożytków czy też ponoszenie ciężarów związanych z utrzymaniem nieruchomości, w tym wykonywanie remontów zmierzających do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym (postanowienia Sądu Najwyższego z 29 czerwca 2010 r., sygn. akt III CSK 300/09, z 30 stycznia 2015 r., sygn. akt III CSK 179/14 i z 10 lutego 2016 r., sygn. akt I CSK 55/15). Co więcej, niewykonywanie współposiadania przez pozostałych współwłaścicieli nie świadczy o samoistności posiadania współwłaściciela, który zamierza nabyć własność w drodze zasiedzenia (postanowienia Sądu Najwyższego z 30 października 2013 r., sygn. akt V CSK 488/12, z 26 czerwca 2013 r., sygn. akt II CSK 581/12).
To ważne, ponieważ podważenie istnienia posiadania samoistnego, to najczęściej spotykany kontrargument w sprawach o zasiedzenie! Stąd tak ważne jest staranne przygotowanie się do sprawy sądowej i przeanalizowanie jej pod kątem prawnym.
Zastanówmy się, jak rozpocząć sprawę o zasiedzenie.
Jak założyć sprawę o zasiedzenie?
Nabycie własności nieruchomości bądź też jej części przez zasiedzenie następuje po spełnieniu określonych warunków wskutek upływu przewidzianego w przepisach czasu. Jednak sam upływ czasu nie wystarczy. Nie nabędziesz prawa własności „automatycznie”. Aby dopełnić wszystkich formalności, należy wnieść sprawę do sądu w celu uzyskania postanowienia w przedmiocie stwierdzenia nabycia własności przez zasiedzenie.
W tym celu konieczne jest złożenie wniosku do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia nieruchomości. Należy go sformułować na piśmie i podać w nim takie informacje jak:
- miejscowość i data sporządzenia wniosku,
- dane stron postępowania (wnioskodawcy i uczestnika),
- wskazanie sądu,
- oznaczenie rodzaju pisma,
- sprecyzowanie swojego żądania (czyli, że żądasz stwierdzenia zasiedzenia),
- uzasadnienie stanowiska
- oraz własnoręczny podpis.
Trzeba również pamiętać o wymienieniu załączników do wniosku. Chodzi tutaj o dowody, które będą świadczyć, że doszło do zasiedzenia. W przypadku zasiedzenia części działki mogą to być na przykład fotografie. Istotne znaczenie mają również zeznania świadków, którzy będą mogli potwierdzić, że dana osoba faktycznie władała nieruchomością jak właściciel.
Zobacz także: Dowody na zasiedzenie nieruchomości
Wniosek o stwierdzenia nabycia własności części nieruchomości w drodze zasiedzenia podlega opłacie sądowej. Jest ona stała, czyli niezależna od wartości części, której dotyczy wniosek. Opłata od wniosku o zasiedzenie wynosi 2 000 złotych.
Jak wygląda sprawa o zasiedzenie?
Rozpoznanie wniosku o zasiedzenie części nieruchomości odbywa się w postępowaniu nieprocesowym. Oznacza to, że pomiędzy stronami – wnioskodawcą i uczestnikiem – nie zachodzi spór (przynajmniej formalnie😊). Sąd pyta najpierw wnioskodawcę, a później uczestnika o ich stanowiska w sprawie. Następnie przystępuje do rozpoznania zgromadzonego materiału dowodowego, w tym również do przesłuchania świadków, którzy zostali zgłoszeni.
W tym miejscu pojawia się przestrzeń do wymiany argumentów między stronami. W praktyce każda ze stron stara się zarzucić sąd dowodami. Często też sięga się po biegłych sądowych, a czasami nawet po biegłych prywatnych (np. geodetów).
Po rozpoznaniu sprawy sąd wydaje postanowienie kończące sprawę. Stronom przysługuje od niego apelacja. Wnosi się ją do sądu okręgowego. Jego ewentualne rozstrzygnięcie będzie mieć już charakter ostateczny. Chyba, że któraś ze stron zdecyduje się na wniesienie sprawy do Sądu Najwyższego. W praktyce takie ruchy mają miejsce rzadko.
Jeżeli nie czujesz się pewnie na sali sądowej, możesz skorzystać z pomocy prawnika – adwokata lub radcy prawnego. Zastąpi Cię on podczas wykonywania czynności procesowych, a to pozwoli uniknąć błędów. Co więcej, warto zgłosić się do prawnika jeszcze przed rozpoczęciem postępowania. Pomoże Ci dokonać analizy sprawy oraz zebrać dowody, które mogą być istotne dla sądu.
Sprawdź również: Zniesienie współwłasności nieruchomości
Potrzebujesz pomocy adwokata? Walczysz o zasiedzenie?
Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola.
W trudnych sprawach o zasiedzenie działam w CAŁEJ POLSCE!
Udzielam także konsultacji telefonicznych oraz konsultacji online. Pamiętaj, że walka o nieruchomość to poważna sprawa, dlatego warto skorzystać z pomocy adwokata lub radcy prawnego.
Umów się na konsultację!
Adwokat
Marlena Słupińska-Strysik
e-mail: biuro@slupinska.eu
tel. 61 646 00 40
tel. 68 419 00 45
tel. 52 511 00 65
Adwokat w Poznaniu. Specjalistka od spraw rodzinnych i spadkowych. Posiada bogatą praktykę w sprawach o rozwód, podział majątku, kontakty z dziećmi, władzę rodzicielską i opiekę nad dziećmi.
Specjalizuje się zwłaszcza w trudnych rozwodach – gdy w grę wchodzi podział majątku firmowego, walka o winę lub o dzieci. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także
podyplomowe studia z zakresu rachunkowości na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Następnie ukończyła aplikację radcowską i zdała egzamin radcowski. Wykonywała zawód radcy prawnego. Obecnie wykonuje zawód adwokata. Prowadzi praktykę adwokacką w Poznaniu,
Wolsztynie oraz w Świeciu. W trudnych sprawach o rozwód oraz o podział majątku wspólnego reprezentuje klientów w całej Polsce.
Autorka licznych publikacji z zakresu prawa rodzinnego i cywilnego.
e-mail: biuro@slupinska.eu
Dodaj komentarz