Znęcanie się nad drugą osobą może przyjąć różne formy – od przemocy fizycznej i seksualnej po przemoc psychiczną. W przypadku dwóch pierwszych form, które zazwyczaj pozostawiają na ciele ofiary widoczne ślady, ich udowodnienie nie nastręcza zbyt dużych trudności. Natomiast przemoc psychiczna, która nie pozostawia na ciele ofiary widocznych śladów, uznawana jest za najczęściej stosowaną formę przemocy. Jest ona trudna do udowodnienia, co jednak nie oznacza, że niemożliwa. W poniższym artykule opiszę czym jest przemoc psychiczna i jak udowodnić znęcanie psychiczne.

Jeśli jesteś ofiarą przemocy psychicznej lub zostałeś oskarżony o znęcanie psychiczne, to mogę zaoferować Ci pomoc. Udzielam odpłatnych porad prawnych dla klientów z całej Polski, w tym także online i przez telefon. Zapraszam do zapoznania się z moją ofertą (Adwokat Prawo Karne) oraz do kontaktu.

Czym jest przemoc psychiczna?

Przemoc psychiczna do długotrwałe znęcanie się nad drugą osobą. Polegają one na wchodzeniu z nią w takie interakcje, w następstwie których czuje się ona źle, osaczona i stłamszona. Jest to działanie przy pomocy słów oraz różnych środków niewerbalnych. Ich celem jest wyrządzenie krzywdy innej osobie bez użycia siły fizycznej.

W świetle polskiego prawa stosowanie przemocy psychicznej jest traktowane jako przestępstwo. Zostało ono uregulowane w art. 207 § 1 k.k., zgodnie z którym:

„Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.

Osoby dotknięte przemocą psychiczną są zamknięte w sobie, wycofane, żyją w poczuciu zagrożenia i winy. Często mają także niską samoocenę i trudności w nawiązywaniu kontaktu.

Według statystyk ofiarami przemocy psychicznej najczęściej padają kobiety i dzieci, gdyż nie mają dokąd uciec i jak się bronić, a także pozostają w stosunku zależności od mężczyzny. Niemniej nie oznacza to, że przemoc psychiczna w rodzinie w stosunku do mężczyzn w ogóle nie istnieje. Problem z całą pewnością jest niedoszacowany i trudno wskazać jego rzeczywistą skalę, gdyż mężczyźni rzadziej zgłaszają się po pomoc.

Przemoc psychiczna – przykłady

Formy jakie może przybrać przemoc psychiczna nie zostały w sposób zamknięty sklasyfikowane w polskim prawie karnym. Nie ma jednego schematu działania sprawcy przemocy psychicznej, a każda sytuacja osoby dotkniętej przemocą jest rozpatrywana przez organ prowadzący postępowanie (Policję, prokuraturę) indywidualnie.

W praktyce można wyróżnić następujące przykłady przemocy psychicznej:

• ciągła agresja słowna,
• wyzywanie, obrażanie, poniżanie i upokarzanie,
• grożenie i straszenie,
• szantażowanie,
• lekceważenie i traktowanie z pogardą,
• manipulowanie,
• wywieranie wpływu i presji,
• kontrolowanie, inwigilowanie, śledzenie (np. czytanie korespondencji)
• izolowanie od innych osób (np. znajomych, rodziny),
• krytykowanie i ocenianie,
• obwinianie i oczernianie,
• wyśmiewanie opinii, poglądów i przekonań,
• narzucanie swojego zdania,
• wymuszanie posłuszeństwa i podporządkowania,
• ograniczanie snu i pożywienia.

Jak udowodnić znęcanie psychiczne?

Powyższe pytanie jest jednym z najczęściej zadawanych przez osoby dotknięte przemocą psychiczną. Wiele osób ma także obawy, czy uzyskane dowody będą wystarczające do tego, aby sprawca poniósł odpowiedzialność karną.

Zatem jak udowodnić znęcanie psychiczne? Wśród najczęściej wykorzystywanych dowodów można wymienić:

• Dowody z zeznań świadków – w tym przypadku najważniejszą rolę pełnią oczywiście zeznania osoby dotkniętej przemocą, ale można też powołać na świadków osoby, które widziały lub słyszały jak oprawca stosuje przemoc, a także policjantów, którzy prowadzili interwencję oraz pracowników społecznych. Warto przy tym pamiętać, że osoby najbliższe dla oskarżonego mają prawo odmówić złożenia zeznań. I w praktyce często z tego prawa korzystają.
• Dowody z wyjaśnień podejrzanego/oskarżonego – przy czym za każdym razem należy poddać je dokładnej weryfikacji, gdyż należy pamiętać, że podejrzany/oskarżony nie ma obowiązku mówienia prawdy.
• Dokumentacja – w tym zakresie nie chodzi jedynie o dokumentację medyczną (np. wizyt w placówkach zdrowia lub ośrodkach pomocy, leczenia psychiatrycznego), ale także o dokumenty wskazujące na występowanie przemocy w przeszłości. Mogą nimi być np. zaświadczenia o braniu udziału w programach dedykowanych osobom doświadczającym przemocy. To samo dotyczy terapii psychologicznych, leczenia odwykowego sprawcy bądź jego pobytów w izbie wytrzeźwień.
• Dokumentacja z „Niebieskiej Karty” – świadcząca o tym kiedy i z jakiego powodu osoba dotknięta przemocą zgłosiła się o pomoc, a także jakie kroki podjęto i jaki efekt uzyskano.
• Nagrania – zarówno dźwięku, jak i obrazu. W dobie wszechobecnych aparatów telefonii komórkowej można z łatwością zarejestrować każde zdarzenie, czy też awanturę domową.
• Wydruki sms lub e-mail – mające duże znaczenie w przypadku chęci udowodnienia stosowania przemocy psychicznej.
• Zdjęcia – należy pamiętać, że mogą dokumentować nie tylko obrażenia fizyczne, ale np. zniszczone meble, sprzęty, rozrzucone rzeczy, warunki przebywania itd.

Pamiętaj, to jak udowodnisz znęcanie psychiczne zależy w dużej mierze od Twojej pomysłowości!

Co zrobić, gdy mąż niszczy mnie psychicznie?

W przypadku gdy jesteś osobą dotkniętą przemocą psychiczną, nie bój się prosić o pomoc. Pamiętaj, że doznawanie przemocy nie jest powodem do wstydu.

Pierwszym krokiem do uwolnienia się z toksycznej relacji jest uświadomienie sobie swojego krytycznego położenia. Trzeba powiedzieć STOP złemu traktowaniu, poniżaniu i wzbudzaniu poczucia winy.

Wszelkiego rodzaju przejawy przemocy psychicznej można zgłosić:

• osobom najbliższym,
• podczas wizyty u psychologa,
• do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej lub Centrum Kryzysowego,
• na Policję,
• dzwoniąc na Niebieską Linię.

Wspomnieć należy, że polskie prawo przewiduje także możliwość szybkiego izolowania osoby dotkniętej przemocą od sprawcy. W ramach tego Policja będzie mogła wydać:

• nakaz natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia,
• zakaz zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia.

Tego typu nakazy lub zakazy mogą być wydane już w czasie interwencji!

Co istotne, nakaz i zakaz będą mogły być stosowane łącznie i będą natychmiast wykonalne.

Warto jednak pamiętać, że:

• osobie stosującej przemoc w rodzinie, wobec której wydano nakaz lub zakaz będzie przysługiwało zażalenie – w terminie 3 dni od doręczenia, do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce położenia wspólnie zajmowanego mieszkania,
• w ten sposób wydany nakaz lub zakaz traci moc po upływie 14 dni od dnia ich wydania. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy sąd udzieli zabezpieczenia, którym nakaz lub zakaz zostanie przedłużony.

Zobacz także: Adwokat rozwodowy Poznań

Sprawa karna w sprawie o znęcanie

Chcąc zainicjować postępowanie karne w sprawie o znęcanie się należy złożyć zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa określonego w art. 207 § 1 k.k. (przestępstwa znęcania się).

Zawiadomienie można złożyć zarówno w formie ustnej jak i na piśmie. Zawiadomienie ustne składa się poprzez przesłuchanie w charakterze pokrzywdzonego na komisariacie Policji lub w prokuraturze.

W praktyce warto rozważyć złożenie zawiadomienia w formie pisemnej, która pozwoli swobodnie, bez stresu związanego z przebywaniem na Policji bądź w prokuraturze, opisać zaistniałą sytuację. Takie pisemne zawiadomienie należy skierować do prokuratury rejonowej właściwej ze względu na swoje miejsce zamieszkania. W treści zawiadomienia należy wskazać swoje dane, dane domniemanego sprawcy, czas i miejsce popełnienia czynu. Warto też szczegółowo opisać na czym polega znęcanie się. Ponadto do zawiadomienia można od razu załączyć posiadane dowody z dokumentów, czy też nagrania i zdjęcia.

Po złożeniu zawiadomienia organ prowadzący postępowanie (Policja, prokuratura) – na podstawie zgromadzonych dowodów – ustali, czy istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa.

W toku prowadzonego postępowania przygotowawczego, w przypadku zaistnieniach wymaganych prawem okoliczności, prokurator ma możliwość:

• zastosowania dozoru policyjnego, tj. zobowiązania domniemanego sprawcy do regularnego stawiania się w jednostce Policji oraz informowania o miejscu przebywania, co może zostać połączone z zakazem kontaktowania się z pokrzywdzonym lub z innymi osobami, zakazem zbliżania się do określonych osób na wskazaną odległość oraz zakazem przebywania w określonych miejscach,
• wystąpienia do Sądu z wnioskiem o zastosowanie wobec domniemanego sprawcy tymczasowego aresztowania.

Warto pamiętać, że raz zainicjowane postępowanie karne w sprawie przemocy psychicznej będzie toczyło się aż do jego prawomocnego zakończenia. Bez znaczenia będzie późniejsza wola pokrzywdzonego, który z różnych względów wycofa złożone zeznania. Wbrew obiegowej opinii powyższe zachowanie nie powoduje automatycznego umorzenia postępowania. Dzieje się tak, gdyż ściganie przestępstwa znęcania się następuje z urzędu, a nie na wniosek pokrzywdzonego.

Co zrobić, gdy żona niesłusznie oskarża mnie o stosowanie przemocy psychicznej?

W sytuacji, gdy oskarżono Cię o stosowanie przemocy psychicznej w stosunku do swoich najbliższych postaraj się, na ile to możliwe, zachować spokój i działać racjonalnie.

Pamiętaj, że jedną z naczelnych zasad prawa karnego jest domniemanie niewinności, co sprowadza się do tego, że każdego oskarżonego traktuje się w toku procesu jak osobę niewinną, dopóki wina nie zostanie mu udowodniona. Ponadto, zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 k.p.k. (in dubio pro reo) wszelkie niedające się usunąć wątpliwości należy rozstrzygać na korzyść oskarżonego. Oznacza to, że udowodnienie winy musi być całkowite, pewne i wolne od jakichkolwiek wątpliwości.

Z uwagi na to, że sprawy o przestępstwa popełnione z użyciem przemocy, niejednokrotnie wiążą się z dużymi i trudnymi emocjami obydwu stron, warto skorzystać z pomocy doświadczonego adwokata lub radcy prawnego, który zadba o jak najkorzystniejsze dla Ciebie rozwiązanie.

W praktyce, aby postawić komuś zarzut znęcania się, należy wykazać, że czyn ten charakteryzuje się dość długim okresem trwania. W związku z czym w toku obrony należy przede wszystkim przeanalizować wzajemne relacje łączące Cię z pokrzywdzoną w okresie objętym zarzutem, a także zweryfikować relacje osób składających obciążające Cię zeznania, zwłaszcza w zakresie motywacji do ich złożenia. Może być tak, że osoby te pozostają z Tobą w konflikcie, przejawiają niechęć, są stronnicze. A być może po prostu znają sytuację tylko z przekazów ustnych strony pokrzywdzonej.

Zarzuty znęcania psychicznego – jak się bronić?

W ramach analizy linii obrony należy w szczególności zwrócić uwagę:

• Czy i ile razy pokrzywdzona bądź inne osoby wzywały Policję, jakie były przyczyny i sposoby zakończenia interwencji, czy były przypadki odmowy podjęcia interwencji. W przypadku braku takich informacji warto zwrócić się do Policji. Tu można uzyskać dane o interwencjach domowych wraz z podaniem ich dokładnej daty, przyczyny, przebiegu i wyniku.
• Czy rodzina bądź którakolwiek z osób dotkniętych przestępstwem przemocy była pod opieką instytucji pomocy społecznej, a jeżeli tak, jakie podejmowano działania. W tym zakresie także można zwrócić się z wnioskiem dowodowym o żądaniu szczegółowych informacji. Dotyczy to także danych osób z ramienia instytucji, które można przesłuchać w charakterze świadków.
• Czy w związku ze stwierdzeniem zaistnienia przemocy w rodzinie wdrożono procedurę „Niebieskie Karty”, a jeżeli tak, jakie działania zostały podjęte. W tym przypadku można rozważyć wniosek o zwrócenie się do Zespołu Interdyscyplinarnego ds. Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.
• Czy którakolwiek ze stron wystąpiła z pozwem o rozwód – od lat zauważalną praktyką jest składanie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa znęcania się jednocześnie ze złożeniem pozwu rozwodowego.
• Czy strony miały poprawne relacje – w przeciwnym razie należy rozważyć, czy żona wszczynała awantury, źle traktowała męża, obrażała, groziła, ograniczała środki finansowe, buntowała dzieci, wyśmiewała, wyganiała z domu, nadużywała alkoholu, a także jak strony spędzały wolny czas, czy spokojnie omawiały wspólne sprawy, czy wyjeżdżali na wakacje.

Ujawnienie się niekorzystnych informacji, nie przesądza od razu o Twojej winie, a jedynie wskazuje na konieczność ich wnikliwej weryfikacji celem wskazania luk i nieścisłości.

Jednocześnie brak powyższych informacji może stanowić dobry punkt wyjścia do próby podważenia tez oskarżenia o zaistnieniu przestępstwa znęcania się psychicznego.

Jak udowodnić znęcanie psychiczne a wzajemność zachowań małżonków

Od wielu lat obserwuje się, że nieomal zwyczajem rozwodzących się małżonków, stało się składanie zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa znęcania się psychicznego. Wynika to z faktu, iż znęcanie się nad małżonkiem de facto przesądza o winie oprawcy.

W takim przypadku dokonanie analizy zachowań każdej ze stron (podejrzanego/oskarżonego i pokrzywdzonej) ma  istotne znaczenie pod kątem ich wzajemnej równoważności, co wyklucza możliwość przypisania przestępstwa znęcania się.

Zgodnie z orzeczeniem Sądu Najwyższego z dnia 12 grudnia 2006 roku IV KK 395/2006 pojęcie „znęcanie się” na gruncie art. 207 k.k. zawiera w sobie istnienie przewagi sprawcy nad osobą pokrzywdzoną, której nie może się ona przeciwstawić lub może to uczynić w niewielkim stopniu. Nie jest zatem możliwe wzajemne znęcanie się małżonków w tym samym czasie.

Jeśli więc przemoc psychiczna była obustronna, to nie można oskarżyć o nią jednego z małżonków. Postępowanie karne w tym zakresie powinno zostać umorzone.

Dziękuję za przeczytanie artykułu „Znęcanie psychiczne – jak udowodnić znęcanie psychiczne”. Być może zainteresują Cię także inne artykuły na moim blogu.

Potrzebujesz pomocy adwokata? Masz sprawę o znęcanie psychiczne?

Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola.

W trudnych sprawach o znęcanie psychiczne działam w CAŁEJ POLSCE!

Udzielam także konsultacji telefonicznych oraz konsultacji online. Pamiętaj, że przemoc psychiczna to poważna sprawa, dlatego warto skorzystać z pomocy adwokata lub radcy prawnego.

Masz pytania? Napisz! Zadzwoń!

Adwokat

Marlena Słupińska-Strysik

e-mail: biuro@slupinska.eu

tel. 61 646 00 40

tel. 68 419 00 45

tel. 52 511 00 65

Komentarze:

• Szanowna Pani,

  Moje nazwisko Skweres Kornelia Skweres, mam pytanie.. pracuje jeszcze dla firmy ktora rzekomo chciała pomoc, ale po tym wszystkim co przeszłam to odnoszę inne wrażenie.
  Od jakiegoś czasu mam problem że wzrokiem i bez okularów widzę, źle. Fakt że zdejmuje czasem okulary, ale firma upiera się że ja dobrze widzę.
  Po testach okazało się, że mam astegmatyzm, co znaczy że przy każdym lekkim otwarciu oka to mój wzrok będzie playal figle i do tego problem z krajami szyjnymi który też ma wpływ na mój wzrok. Po czym czasem czuje się jakbym była pijana. W pracy jeśli bym powiedziała, że nie bede szyć to z pewnością miałabym problem, co była sytuacja z kolorem białym i czarnym, a i tak mi dano te kolory do szycia. Nie mogłem odmówić, bo jak mi powiedziano nie ma innych kolorów tkanin. A więc co za tym idzie straciło na jakości, i nie rozumiałem dlaczego mój wzrok jeden dzień jest lepszy, A drugi dzień gorszy teraz już wiem i niestety nawet mając okulary to nie mam na to wplywu. A firma upiera się że ja widzę i niestety odnoszę wrażenie, że było to celowe. nikogo nie oskarżeń, ale nie bylam tam mile widziana z pewnych względów z pogardą.

  I pytanie jakim prawem ktoś ma prawo do tego czy ja widzę czy nie, ja nie życzę nikomu źle ale chciałabym żeby ktoś doświadczył tego samego co ja.

  Z wyrazami szacunku
  Kornelia Skweres

  Odpowiedz

  1. Pani Kornelio,

     Jeśli Pani stan zdrowia nie pozwala Pani na wykonywanie pracy, to zarówno Pani jak i Pani pracodawca posiadają instrumenty prawne, aby temu zaradzić. Nie są to jednak formy znęcania się, o czym traktuje powyższy artykuł.

     pozdrawiam
     Marlena Słupińska-Strysik
     Adwokat

     Odpowiedz

• Witam serdecznie. Nazywam się Katarzyna Osmulska. Mam takie pytanie od dłuższego już czasu były mąż poniża mnie, wyzywa ,ubliżania,ignoruje,krzyczy wypomina mi wszystkie moje potknięcia. Nie odpowiada gdy pytam o coś a na dodatek patrzy na to córka, która się boi ojca. Czy to jest znęcanie psychiczne? Proszę o pomoc.

  Odpowiedz

  1. OCZYWIŚCIE ŻE TAK

     Odpowiedz

• Witam, mam pytanie moja sąsiadka od dłuższego czasu znęca die psychicznie nad moim synem,wyzywa ,poniża go przy innych,jak syn coś do niej piwie odwraca kota ogonem i twierdzi że do niej pyskuje. Czy mogę zgłosić to na policję jako znecanie się psychiczne?

  Odpowiedz

• Witam, jestem nauczycielką z 20letnim stażem pracy w szkole średniej. Od wielu lat pracodawca niszczy mnie psychicznie, wyzywając, przeklinając, strasząc mnie zwolnieniem z pracy, próbami molestowania, naganami, tym że niby nie wykonuję rzetelnie swojej pracy, dyskredytując mnie w oczach innych pracowników, jak i uczniów, niszcząc moje dobre imię i opinię w środowisku szkolnym i poza szkolnym. Ostatnio po upadku na korytarzu szkolnym, gdy wyszłam w trakcie lekcji do toalety, by uczniowie nie widzieli moich łez bólu, dyrektor zamiast zadzwonić po pogotowie, stał nade mną, krzycząc „Kurwa ty nie masz prawa wyjść z klasy…” obrzucał mnie inwektywami…..już w obecności uczniów, zastępcy dyrektora, szkolnej pielęgniarki i nauczycielki, która próbowała mi pomóc i uspokajała bo zaczęłam płakać nie tylko z bólu ale również ze strachu. Nie poczuwa się nadal nawet do przeprosin. Związki zawodowe tj.Związek Nauczycielstwa Polskiego również nie udzielił mi żadnej pomocy. Co w takiej sytuacji mogę zrobić? Bo nie ukrywam, że od wielu lat leczę nerwicę u lekarzy psychiatrów związaną właśnie z zachowaniem pracodawcy. Mam ich potwierdzenia w tym względzie. Oraz to, że nie wpływa ona na wykonywaną przeze mnie pracę w szkole. Byłabym bardzo wdzięczna za udzielenie mi porady. Pozdrawiam serdecznie

  Odpowiedz

• Dzień dobry , mój brat zgłasza od jakiegoś czasu , że żona znęca się nad nim psychicznie i fizycznie . Szantażuje go i uniemożliwia mu przyjazdy do domu rodzinnego w którym nie był już rok czasu . Brat nie może wykonywać połączeń bez jej obecności , jest zastraszany a na wiadomości odpisuje jego żona . Straszy zniszczeniem mienia oraz zabraniem wspólnego dziecka . Pobiła się sama i trzykrotnie zrobiła obdukcje ! Jest osoba która pracuje z dziećmi jako psycholog ! Proszę o informacje jak można pomoc bratu jako rodzina . Czy my możemy złożyć zawiadomienie o przestępstwie ?

  Odpowiedz

• Wpadłem w pułapkę” inteligentnej toksyczki „, którą poznałem na fecebooku , tzn , to ona mnie poznała bez mojej wiedzy , wydzwaniając do moich znajomych z facebooka .Wpłacała drobne kwoty na moje konto ,nie informując mnie o tym a potem zaczęła mi dawać prezenty w formie np 500PLN w strzykawce zwinięte z podpisem „zastrzyk finansowy” a ponieważ jestem artystą muzykiem , traktowałem to jako filantropie a nie jako sprytny plan toksyczki . Pewnego razu napisała mi albo mnie kochasz albo ja doniosę na ciebie do skarbówki , do pracy i powiem wszystkim twoim znajomym co o nich mówisz , nie zrobię tego , jeśli mnie pokochasz – a że bierzesz wodę z hurtowni na nip firmy gdzie pracujesz , też się dowiedzą , inaczej zniszczę twoje życie. Nigdy się z takim czymś nie spotkałem , tym bardziej ,że osoba ta jeszcze posądziła mnie w kontekstach o jakieś formy przemocy , szarpania , co nie miało miejsca , ale ona na siłę mi wmawiała i napisała , że wszystko nagrywa i w telefonie jest dowód jaki to jestem agresywny ,że wyszło podczas rozmowy , oczywiście co też nie jest prawdą . Kiedy odpisałem ,że w głowie mi się nie mieści ,że potencjalnie bliska osoba , chce zrobić krzywdę drugiej osobie po przez jakiś donos , co miało miejsce tylko w czasie II wojny światowej , jak dzieci donosiły na rodziców Niemcom i oczywiście napisałem ,że nie chcę mieć z tą osobą nic wspólnego i wtedy zaczął się horror , tysiące smsów z groźbami , co 3 minuty i szantażami. Co robić ? tym bardziej ,że sytuacja jest nietypowa , bo to kobieta jest stalkerem i szantażystką a nie facet .pzdr

  Odpowiedz

• Dobry wieczór Pani,
  jestem znajomym kobiety, której mąż znęca się nad nią psychicznie od wielu lat, a jesteśmy w relacji przyjacielskiej, dlatego chcę pomóc jej.
  Z rozmów, korespondencji na WhatsAppie, przesłanych mi filmików jednoznacznie wynika 100% definicja przemocy psychicznej, którą Pani mecenas dokładnie opisała. Ta pani jest od niego uzależniona, dodatkowo w lipcu przeszła bardzo ciężką operację /sprawy kobiece/ i bez przerwy jest wyzywana, oskarżana, repertuar zagrywek bardzo bogaty, dla mnie to niebezpieczny psychopata, podejrzewam, że to może mieć tło seksualne, gdyż najwięcej tekstów dotyczy rzekomych zachowań żony, ponadto jest częściowo niepełnosprawny /brak oka/, a i genetyczne uwarunkowania też mogą mieć wpływ /w jego rodzinie były osoby działające w ten sam sposób.
  Ponieważ ta pani pracuje, ale też prowadzi działaność gospodarczą sezonową, polega ona na sprzedaży donic z bukietami nagrobnymi,
  i zmuszona jest do jeżdzenia jego samochodem na różne targi, podczas jazdy czy na stoisku narażona bez ustanku na wyzwiska, poniewieranie, musi nocować w tym samochodzie. I to ma trwać do końca października. Ponadto ta pani ma jeszcze arytmię.
  Jako świadek tej przemocy i uważając się za przyjaciela chcę pomóc, czy widzi Pani tu rozwiązanie, Ta pani mówi, że musi przemyśleć i sama to rozwiązać, ale moim zdaniem to nasila się i nie wiem czy w końcu nie skrzywdzi fizycznie żony. Przed ludźmi oraz rodziną udaje dobrego, porządnego człowieka, potrafi się maskować. Ja też pierwszy raz go widząc nie pomyślałbym o tym, że to tak niebezpieczny człowiek.

  Odpowiedz

• Witam. Po kilku latach rozpraw ojciec został dzisiaj uniewinniony.Przez te kilka lat nie mieszkał z nami i miał zakaz zbliżania do mamy. Sędzia powiedziała że to nie było znęcanie tylko kłótnie i jak mama może się go bać skoro również się z nim kłóciła i również go poniżała. Moim zdaniem sąd się myli bo pomimo, że moja mama po tych wszystkich latach znęcania nie zamknęła się w sobie tylko z nim walczyła i również wybuchała( co on wykorzystywał bo wiedział że tak będzie i wtedy ją nagrywał) to uważam to za znęcanie. Jestem osobą niepełnosprawną więc praktycznie cały czas byłam w domu podczas tych sytuacji.Rownież zeznawałam. Ojciec bronił się też tym że jeździ ze mną po lekarzach więc powinien być blisko itd. Teraz ma wrócić do mieszkania i nie wyobrażam sobie jakby to miało wyglądać. Oni nie powinni razem mieszkać. Wszystko zacznie się od początku. Nawet prokurator powiedział że należy się kara w zawieszeniu chyba z tego względu, że był w to” zamieszany nóż „, ale sędzia powiedziała że jest to już przedawnione. Czy apelacja tutaj coś pomoże? Czy można coś jeszcze zrobić, czy to już przegrana sprawa.
  Pozdrawiam.

  Odpowiedz

• Jak się mają wszystkie wymienione w artykule aspekty do kwestii tego że psychicznie od 10lat znęca się nade mną teściowa u której muszę mieszkać ponieważ w moim rejonie nie ma ośrodków dla pokrzywdzonych a opieka społeczna uważa przemoc psychiczna za konflikt. Nie zgłaszam sprawy nigdzie bo nie mam gdzie uciec a opiece już nie ufam

  Odpowiedz

• Dzień dobry. Mam pytanie. Podejrzewam, że rodzina od pewnego czasu stosuje wobec mnie przemoc psychiczną (mieszkam z rodzicami, dziadkami i bratem, mam 14 lat). Nie wiem co z tym zrobić i gdzie zgłosić się po pomoc. Z tego co wiem od ludzi, który wiedzą jaka sytuacja panuje w moim domu to jest źle. Nie wiem co z tym zrobić i bardzo prosiła bym o pomoc. Z wyrazami szacunku.

  Odpowiedz

• Dzień dobry, od ponad roku znęca się nade mną psychicznie mój narzeczony, mieszkamy razem pond rok i od jakichś 6 miesięcy autentycznie stosuje nade mną przemoc psychiczną, np. w hotelu gdzie byliśmy razem po tym jak zwróciłam mu uwagę ze cały czas siedzi w w telefonie i żeby odłożył telefon, wkurzył się wstał i zostawił mnie i psa samych na dodatek jak weszłam z psem do pokoju, próbował mi wmówić że to ja siedzę na telefonie wyrywając mi telefon z rąk i nim rzucił o stół po czym ten telefon się rozbił, powiedział ze to moja wina bo jak bym mu udostępniła wszystkie hasła to by nie było problemu, ingeruje we wszystko w moje konta bankowe sprawdzając ile mam oszczędności, jak wróciłam do domu i nie zrobiłam zakupów aby zrobić kolacji, to powiedział ze kobiety w jego domu robiły zakupy i dbały o dom, jego matka nie pracowała ja pracuje i codziennie dojeżdżam do Warszawy i z powrotem, na dodatek jak mu zaproponowałam wspólny budżet to powiedział ze to ja mieszkam u niego i do niczego się nie dokładam wiec to ja mam zrobić zakupy a potem jeszcze jedzenie dla niego, poza tym jak dwa lata pomieszkiwał u mnie w Warszawie to wszystkie płatności robiłam ja, owszem ja mieszkając u niego cały czas robię zakupy dla psa i do domu ale on jakoś tego nie widzi.
  Dysproporcja miedzy nami w zarobkach jest bardzo duża on zarabia 10 razy więcej. Jestem stłamszona i zaszczuwana za każdym razem on próbuje wmówić ze to moja wina, co jest nie prawdą .
  To jest tylko pestka jest tego dużo więcej

  Odpowiedz