Kradzież z włamaniem polega na zabraniu cudzej rzeczy po wcześniejszym złamaniu zabezpieczenia. Tym ostatnim mogą być na przykład zamknięte drzwi. W poniższym artykule pt. „Co grozi za kradzież z włamaniem – art. 279 KK”, opiszę szczegółowo to przestępstwo. Oczywiście wyjaśnię także co grozi za kradzież z włamaniem.
Potrzebujesz pomocy adwokata? A może chcesz pomóc bliskiej Ci osobie? Zapraszam do zapoznania się z ofertą mojej Kancelarii Adwokackiej (Adwokat Sprawy Karne). W trudnych sprawach reprezentuję klientów z całej Polski. Zapraszam do kontaktu.
Kradzież z włamaniem – główne wnioski
- Kradzież z włamaniem polega na zaborze cudzej rzeczy po uprzednim przełamaniu zabezpieczeń utrudniających do niej dostęp.
- Przykładami tego przestępstwa może być kradzież biżuterii z mieszkania po wyważeniu drzwi, kradzież dokumentów z samochodu po wybiciu szyby czy też kradzież środków pieniężnych z karty płatniczej.
- Karalność tego przestępstwa przedawnia się po upływie 15 lat od chwili jego popełnienia.
- Karalne jest również usiłowanie kradzieży z włamaniem i pomocnictwo, natomiast samo przygotowanie nie wiąże się z odpowiedzialnością karną.
- Za kradzież z włamaniem grozi kara pozbawienia wolności od roku do lat 10.
- Istnieje możliwość wykupienia ubezpieczenia na wypadek kradzieży z włamaniem, dzięki czemu możliwe staje się uzyskanie odszkodowania od ubezpieczyciela w razie takiego zdarzenia.
- Odszkodowania można również dochodzić od sprawcy czynu.
- Zasadniczo kradzież z włamaniem jest przestępstwem ściganym z urzędu; wyjątek stanowi sytuacja, w której sprawcą jest osoba najbliższa – wówczas ściganie ma miejsce na wniosek pokrzywdzonego.
- Kradzież z włamaniem zawsze stanowi przestępstwo, bez względu na wartość zabranej rzeczy.
- Kradzież z włamaniem nie może zostać zakwalifikowana jako kradzież mienia znacznej wartości.
- Czyn ten nierzadko wiąże się ze zniszczeniem mienia.
- Sprawca kradzieży z włamaniem może dopuścić się tego czynu w warunkach recydywy, co sprawia, że sąd może wymierzyć mu surowszą karę niż jest to przewidziane w art. 279 KK.
Przeczytaj także: Co grozi za naruszenie tajemnicy korespondencji – art. 267 KK
Na czym polega kradzież z włamaniem?
Przestępstwo kradzieży z włamaniem zostało uregulowane w art. 279 § 1 Kodeksu karnego. Przepis ten stanowi, że:
1. Kto kradnie z włamaniem podlega karze pozbawienia wolności od roku do 10 lat.
Kradzież z włamaniem to szczególna postać kradzieży zwykłej. Jest jednak oceniana bardziej negatywnie z uwagi na naganną formę popełnienia, jaką właśnie jest włamanie.
Przyjmuje się, że z kradzieżą z włamaniem mamy do czynienia, gdy sprawca pokonuje zabezpieczenie chroniące dane dobro przed nieuprawnionym dostępem. Takim zabezpieczeniem może być kłódka, kraty w oknach, ogrodzenie, ale także szyfr, PIN, kod lub inne zabezpieczenie cyfrowe.
Co więcej, pokonanie zabezpieczenie nie musi wiązać się z użyciem specjalistycznych narzędzi (np. przecięcie kłódki szlifierką). Sądy uznają, że wystarczające jest użycie siły (np. wybicie szyby w aucie), a nawet „sprytu” (np. kradzież karty bankomatowej i dokonanie płatności).
Czasami kradzież z włamaniem może zostać zakwalifikowana jako przypadek mniejszej wagi (art. 283 KK). Chodzi o sytuacje, gdy sprawca kradnie rzecz o znikomej lub symbolicznej wartości. Wówczas zagrożenie karą jest o wiele niższe. Wynosi bowiem od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.
Kara za kradzież z włamaniem a forma stadialna przestępstwa
Prawo karne wyróżnia 3 główne formy stadialne przestępstwa. Są nimi:
- przygotowanie
- usiłowanie
- oraz sprawstwo.
Formy stadialne to tzw. etapy przestępstwa. Kodeks karny zakłada bowiem, że co do zasady sprawcy popełniają przestępstwa w następującej kolejności. Otóż najpierw przygotowują się do przestępstwa. Następnie próbują go dokonać. By wreszcie, po wypełnieniu wszystkich znamion czynu zabronionego, dopuścić się jego sprawstwa.
Dlaczego formy stadialne są tak ważne? Otóż każdej z tych form przypisana jest inna wysokość kary! Poniżej opiszę co grozi za kradzież z włamaniem na poziomie każdego „etapu” przestępstwa.
Sprawdź także: Co grozi za oszustwo?
Jaka jest kara za kradzież z włamaniem?
Zaczniemy „od końca”, a więc od sprawstwa.
W myśl art. 279 § 1 KK sprawcy kradzieży z włamaniem grozi kara pozbawienia wolności od roku do lat 10. Należy jednak pamiętać, że o wymiarze sankcji zawsze decyduje sąd. Zanim podejmie on rozstrzygnięcie, uwzględnia okoliczności danej sprawy, a także postawę oskarżonego oraz jego dotychczasowe życie.
Czy usiłowanie kradzieży jest karalne?
Usiłowanie kradzieży z włamaniem jest tak samo karalne jak jej dokonanie. Oznacza to, że sprawca usiłowania może zostać skazany na karę pozbawienia wolności w wymiarze od roku do lat 10.
W kontekście powyższego warto zwrócić uwagę na samo pojęcie usiłowania. Mianowicie usiłowanie polega na zmierzaniu do dokonania zaplanowanego czynu zabronionego, jednakże wskutek różnych przeszkód do niego nie dochodzi. Takimi przeszkodami mogą być: interwencja osoby trzeciej, dobrowolnego odstąpienie albo włamanie się do pomieszczenia, w którym nie było nic wartościowego do zabrania.
Jak w praktyce może wyglądać usiłowanie popełnienia kradzieży z włamaniem? Otóż przykładem takiej sytuacji może być odstąpienie od zaplanowanego zamiaru po usunięciu zabezpieczeń – otwarcia zamka drzwi przy pomocy narzędzia innego niż przeznaczony do tego celu klucz, wybicie szyby w oknie czy też wyważenie drzwi bądź zatrzymanie przez funkcjonariuszy Policji lub inną osobę podczas wykonywania którejś z tych czynności.
Czy przygotowanie do włamania jest karalne?
Przygotowanie do popełnienia kradzieży z włamaniem to przede wszystkim zebranie odpowiednich narzędzi. Może to być na przykład zestaw kluczy, śrubokręt czy też łom. Może też polegać na zdobyciu planów pomieszczenia lub informacji o wartościowych przedmiotach będących celem włamania. Przygotowanie może polegać także na stworzeniu planu (koncepcji) samego włamania.
Należy jednak zwrócić uwagę, iż samo przygotowanie do popełnienia tego przestępstwa nie jest karalne. Żaden przepis Kodeksu karnego nie przewiduje sankcji za takie działanie.
Zastanówmy się teraz, co z pomocnictwem do włamania. Czy osoba, która udziela wsparcia włamywaczowi również podlega odpowiedzialności karnej?
Zobacz także: Co grozi za oszustwo komputerowe (i internetowe) – art. 287 KK
Jaka kara za pomocnictwo do włamania?
W przeciwieństwie do przygotowania, karalne jest pomocnictwo w dokonaniu kradzieży z włamaniem.
Zgodnie z art. 18 § 3 Kodeksu karnego (KK):
odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
Sąd może wymierzyć karę za pomocnictwo w kradzieży z włamaniem w takim samym wymiarze jak za sprawstwo. Oznacza to, że pomocnikowi także grozi kara od roku do 10 lat więzienia.
W kontekście przestępstwa polegającego na kradzieży z włamaniem pomocnictwo może przybrać formę na przykład podwiezienia na miejsce, w którym ma zostać popełniony czyn zabroniony bądź stania na czatach i pilnowania, czy nikt się nie zbliża.
W judykaturze można jednak spotkać bardziej „egzotyczne” przykłady. Tak oto, w jednym z wyroków jako pomocnictwo zakwalifikowano brak sprzeciwu wobec zaboru karty bankomatowej (wyrok SN, sygn. V KK 190/12).
Co grozi za włamanie nieletnich?
Jak zostało uregulowane w art. 10 § 1 KK, do odpowiedzialności karnej mogą zasadniczo zostać pociągnięte osoby, które ukończyły 17. rok życia. W przypadku młodszych sprawców sprawy rozpatrywane są zwykle przez sądy rodzinne, które nie wymierzają kar, tylko środki wychowawcze. Celem prowadzonego przez nie postępowania jest przede wszystkim wychowanie sprawcy.
Wobec nieletniego sprawcy kradzieży z włamaniem sąd może wymierzyć następujące środki wychowawcze:
- udzielenie upomnienia;
- zobowiązanie do określonego postępowania, a zwłaszcza do naprawienia wyrządzonej szkody, do wykonania określonych prac lub świadczeń na rzecz pokrzywdzonego lub społeczności lokalnej, itp.;
- ustanowienie nadzoru odpowiedzialnego rodziców lub opiekuna;
- ustanowienie nadzoru organizacji młodzieżowej lub innej organizacji społecznej, zakładu pracy albo osoby godnej zaufania – udzielających poręczenia za nieletniego;
- skierowanie do ośrodka kuratorskiego, a także do organizacji społecznej lub instytucji zajmujących się pracą z nieletnimi o charakterze wychowawczym, terapeutycznym lub szkoleniowym, po uprzednim porozumieniu się z tą organizacją lub instytucją;
- orzeczenie przepadku rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego;
- orzeczenie umieszczenia w młodzieżowym ośrodku wychowawczym albo w rodzinie zastępczej zawodowej, która ukończyła szkolenie przygotowujące do sprawowania opieki nad nieletnim;
- zastosowanie nadzoru kuratora;
- orzeczenie umieszczenia w zakładzie poprawczym;
- zastosowanie innych środków zastrzeżonych do właściwości sądu rodzinnego.
To jednak nie wszystko. Sąd rodzinny może bowiem także wpływać na jego rodziców lub opiekunów i zobowiązać ich do poprawy warunków wychowawczych, bytowych lub zdrowotnych nieletniego, a także do ścisłej współpracy ze szkołą, do której nieletni uczęszcza, poradnią psychologiczno-pedagogiczną lub inną poradnią specjalistyczną, zakładem pracy, w którym jest zatrudniony, oraz lekarzem lub zakładem leczniczym.
Sąd może też zobowiązać rodziców lub opiekuna do naprawienia w całości lub w części szkody wyrządzonej przez nieletniego. Jeżeliby rodzice nieletniego lub jego opiekunowie uchylali się tych obowiązków, wówczas sąd może wymierzyć im karę pieniężną w wysokości od 50 do 1500 złotych. W razie usprawiedliwienia swojego zachowania i wykonania obowiązku kara ta zostanie uchylona albo zmniejszona.
Kradzież z włamaniem a „zawiasy”
W przypadku kradzieży z włamaniem uzyskanie warunkowego zawieszenia wykonania kary (tzw. „zawiasów”) jest bardzo trudne. Dzieje się tak, ponieważ sąd może skorzystać z instytucji zawieszenia wykonania kary, jeśli orzeknie karę więzienia nieprzekraczającą 1 roku pozbawienia wolności. Tymczasem kara za kradzież z włamaniem zaczyna się właśnie od 1 roku więzienia.
Dlatego, jeśli sprawcy zostałby przypisany czyn z art. 279 § 1 KK, to aby liczyć na zawiasy sąd musiałby mu wymierzyć właśnie najniższą z przewidzianych kar – czyli równy 1 rok więzienia.
No chyba, że… działanie sprawcy uda się zakwalifikować jako przypadek mniejszej wagi. Chodzi o kwalifikację z art. 279 § 1 KK w zw. z art. 283 KK. Takie przestępstwa zagrożone są karą od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności. Wówczas o wiele łatwiej będzie, aby sąd wymierzył tu karę do 1 roku pozbawienia wolności i w ten sposób mógł zastosować warunkowe zawieszenie jej wykonania.
Kradzież z włamaniem – tryb ścigania
Zasadniczo kradzież z włamaniem jest przestępstwem ściganym z urzędu. Pokrzywdzony powinien zawiadomić prokuraturę albo najbliższą jednostkę Policji, po czym organy te podejmą odpowiednie czynności zmierzające do ukarania sprawcy.
Jeżeli jednak sprawcą jest osoba najbliższa dla pokrzywdzonego, wówczas ściganie ma miejsce na wniosek. Pojęcie osoby najbliższej zostało zdefiniowane w art. 115 § 11 KK. Otóż zgodnie z tym przepisem:
osobą najbliższą jest:
- małżonek,
- wstępny (np. ojciec, matka, dziadek),
- zstępny (np. dzieci, wnuki),
- rodzeństwo,
- powinowaty w tej samej linii lub stopniu (np. szwagier),
- osoba pozostająca w stosunku przysposobienia oraz jej małżonek (np. adoptowane dziecko),
- a także osoba pozostająca we wspólnym pożyciu (np. konkubent).
Po jakim czasie przedawnia się kradzież z włamaniem?
Karalność przestępstwa polegającego na kradzieży z włamaniem ulega przedawnieniu. Okres przedawnienia wynosi 15 lat, licząc od dnia popełnienia czynu.
Zobacz także: Adwokat Wolsztyn
Kradzież z włamaniem – przykłady
Istnieje kilka kategorii czynów, które zwykle kwalifikowane są jako kradzież z włamaniem. Należą do nich:
- włamanie na konto bankowe,
- włamanie do mieszkania,
- kradzież po wejściu przez otwarte okno lub drzwi.
Poniżej krótko wyjaśnię, co za to grozi.
Włamanie na konto bankowe
A czy włamanie na konto bankowe można potraktować jako kradzież z włamaniem? Otóż tak, włamanie na konto bankowe może zostać zakwalifikowane jako kradzież z włamaniem.
Konto bankowe jest bowiem wyposażone w zabezpieczenia w postaci loginu i hasła, które są indywidualnie przypisane do danego użytkownika. Ponadto coraz częściej spotykane jest tak zwane uwierzytelnianie dwuskładnikowe. Polega ono na tym, że oprócz podania hasła użytkownik proszony jest o wpisanie specjalnego kodu, który otrzymuje on w wiadomości SMS. Aby zatem uzyskać dostęp do środków zgromadzonych na rachunku należącym do określonej osoby, konieczne jest złamanie zabezpieczeń.
Większość działań zmierzających do pozyskania loginu lub hasła do konta i wytransferowania z niego gotówki, będzie więc podlegać kwalifikacji z art. 279 KK.
Do kradzieży z włamaniem dochodzi także, jeśli sprawca kradnie kartę bankomatową, a następnie wypłaca pieniądze z bankomatu (wyrok SR Warszawa-Mokotów, sygn. III K 501/16). Podobnie kwalifikuje się dokonanie płatności zbliżeniowej przy użyciu skradzionej karty.
Czasami kwalifikacja kradzieży z włamaniem może być dyskusyjna. Przykładowo, Sąd Okręgowy w Siedlcach (sygn. II Ka 329/16) za kradzież z włamaniem uznał wypłatę pieniędzy z konta, wbrew woli właściciela przez osobę nieuprawnioną. Mimo że właściciel sam przekazał sprawcy kod PIN do karty.
Włamanie do mieszkania
Aby mówić o kradzieży z włamaniem sprawca musi mieć zamiar pokonania zabezpieczeń i dokonania kradzieży. Inaczej mówiąc, sprawca musi mieć świadomość, że aby ukraść rzecz, najpierw musi pokonać zabezpieczenia. Jeśli zamiar kradzieży pojawi się dopiero po włamaniu, to nie można mówić o kradzieży z włamaniem (wyrok SN, sygn. V KK 280/12).
Przykład:
Sprawca włamuje się do mieszkania po to, aby je zdewastować. Na miejscu okazuje się, że znajduje w nim sporo pieniędzy. W konsekwencji postanawia je zabrać i dokonuje kradzieży.
Samo włamanie do mieszkania (bez dokonania kradzieży) może być w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego kwalifikowane jako usiłowanie kradzieży z włamaniem. Niekiedy może być traktowane jako naruszenie miru domowego.
Zobacz także: Naruszenie miru domowego – art. 193 KK
W tym kontekście należy zwrócić uwagę na art. 13 § 1 KK, w którym postanowiono, iż:
odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje.
Jeżeli zaś usiłowanie polegało na działaniu czynnym, czyli na przykład uszkodzeniu zamka w celu jego otwarcia, wówczas sprawcy grozi taka sama kara, jak w przypadku popełnienia omawianego przestępstwa – od roku do 10 lat pozbawienia wolności. Warto jednak zaznaczyć, iż w takim przypadku sądy zazwyczaj wymierzają łagodniejszy wymiar kary.
Kradzież z włamaniem – otwarte okno lub drzwi
Włamanie polega na przełamaniu zabezpieczeń drzwi lub okien. W praktyce wiąże się więc ono najczęściej z uszkodzeniem zamka albo wybiciem szyby, co umożliwia wejście do środka. Jeżeli zatem okno lub drzwi są otwarte i sprawca wchodzi przez nie do mieszkania, wówczas nie można mówić o kradzieży z włamaniem. W takiej sytuacji sprawca nie forsuje zabezpieczeń.
W konsekwencji czyn zostanie zakwalifikowany jako zwykła kradzież.
Kradzież z włamaniem a kradzież zuchwała
Zgodnie z art. 115 § 9a KK kradzieżą zuchwałą jest:
kradzież, której sprawca swoim zachowaniem wykazuje postawę lekceważącą lub wyzywającą wobec posiadacza rzeczy lub innych osób lub używa przemocy innego rodzaju niż przemoc wobec osoby, w celu zawładnięcia mieniem oraz kradzież mienia ruchomego znajdującego się bezpośrednio na osobie lub w noszonym przez nią ubraniu albo przenoszonego lub przemieszczanego przez tę osobę w warunkach bezpośredniego kontaktu lub znajdującego się w przedmiotach przenoszonych lub przemieszczanych w takich warunkach.
Zwykle do kradzieży zuchwałej dochodzi raczej w ramach rabunku niż włamania. Jako przykłady kradzieży zuchwałej można wskazać między innymi kradzież telefonu komórkowego poprzez wyrwanie go z ręki ofiary.
Jeżeli zaś chodzi o kradzież z włamaniem to jest to bardzo rzadko spotykane połączenie. Jako takie zachowanie mogłoby zostać zakwalifikowane działanie sprawcy związane z wyzywającą postawą wobec właściciela. Przykładowo, gdy do włamania dochodzi na terenie objętym monitoringiem, o którym sprawca wie, lecz się z nim nie liczy.
Kradzież z włamaniem 500 zł lub 1000 zł
Kradzież z włamaniem zawsze stanowi przestępstwo. Nie mamy tu do czynienia z tzw. czynami przepołowionymi, jak w przypadku kradzieży zwykłej.
Otóż przy zwykłej kradzieży (z art. 278 § 1 KK) istotna jest wartość zabranej rzeczy. Jeśli wartość ta przekracza 500 zł, to mamy do czynienia z przestępstwem. Jeśli zaś nie przekracza 500 zł, to mamy do czynienia jedynie z wykroczeniem. Wynika to wprost z art. 119 Kodeksu wykroczeń.
Jednak przy kradzieży z włamaniem w grę wchodzi przepis z art. 130 § 2 Kodeksu wykroczeń. Stanowi on, że art. 119 Kodeksu wykroczeń nie stosuje się, jeśli sprawca popełnia kradzież w sposób szczególnie zuchwały lub z włamaniem.
Dlatego kradzież z włamaniem nigdy nie będzie stanowiła wykroczenia. Zawsze będzie kwalifikowana z kodeksu karnego. Nieważne, czy sprawca włamania ukradnie 1000 zł, 500 zł, czy choćby 5 zł.
Najlepsze na co może liczyć sprawca, to uznanie jego działania jako przypadek mniejszej wagi z art. 283 KK. Wówczas sąd może potraktować go bardzo łagodnie.
A czy przedmiotem kradzieży z włamaniem może być mienie znacznej wartości?
Kradzież z włamaniem mienia znacznej wartości
Kradzież mienia znacznej wartości to kwalifikowana forma kradzieży. Podczas gdy za „zwykłą” kradzież grozi kara więzienia od 3 miesięcy do 5 lat, to za kradzież mienia znacznej wartości grozi aż do 10 lat więzienia.
Dokładnie taka sama kara (do 10 lat więzienia) grozi za kradzież z włamaniem. Z perspektywy kary, są to więc czyny tak samo dolegliwe. Dlatego właśnie kradzież mienia znacznej wartości nie jest kwalifikowaną formą kradzieży z włamaniem. Z perspektywy zagrożenia karą byłoby to bez sensu.
Zgrabnie wyjaśnił to Sąd Apelacyjny we Wrocławiu (sygn. akt II AKa 292/15). Otóż w wyroku tym stwierdzono, że:
typ kwalifikowany z art. 294 § 1 KK., w którym okolicznością powodującą surowszą odpowiedzialność jest dopuszczenie się przestępstwa w stosunku do mienia znacznej wartości przewidziany został dla zamkniętego katalogu dziesięciu przestępstw. W katalogu tym nie zostało wskazane przestępstwo włamania. Jak się przyjmuje, „przyjęty przez ustawodawcę techniczno-legislacyjny sposób budowy typów kwalifikowanych, polegający na łącznym ich ujęciu w jednym przepisie, zawierającym taksatywne wyliczenie wszystkich przestępstw, do których odnosi się zawarte w art. 294 KK znamię kwalifikujące, przesądza o istnieniu numerus clausus typów kwalifikowanych”.
W tym miejscu warto zwrócić uwagę na samo pojęcie mienia znacznej wartości. Otóż jest nim mienie, którego wartość w chwili popełnienia czynu zabronionego przekracza 200.000 złotych i nie przekracza 1.000.000 złotych.
Co jednak, gdy w związku z kradzieżą z włamaniem dojdzie do zniszczenia mienia?
Kradzież z włamaniem i zniszczenie mienia
Zniszczenie mienia często jest konsekwencją kradzieży z włamaniem. Dzieje się tak, gdyż sprawca w celu dokonania zaboru rzeczy musi dostać się do środka, który jest zabezpieczony na przykład antywłamaniowymi drzwiami.
Samo zniszczenie należy rozumieć jako spowodowanie takich zmian w strukturze danej rzeczy, jakie powodują jej całkowite unicestwienie albo tak daleko idące uszkodzenie, które sprawia, iż staje się ona całkowicie bezużyteczna.
W takiej sytuacji sprawcy mogą zostać postawione dwa zarzuty – pierwszy dotyczący kradzieży z włamaniem, a drugi zniszczenia mienia. W takiej sytuacji sprawca musi liczyć się z surowszą odpowiedzialnością karną, a także z koniecznością naprawienia wyrządzonej szkody.
Odszkodowanie za kradzież z włamaniem
Poszkodowany, który stał się ofiarą kradzieży z włamaniem, może dochodzić odszkodowania od sprawcy czynu. Można dochodzić go zarówno już w procesie karnym (obowiązek naprawienia szkody), jak i na ścieżce cywilnej. W przypadku zniszczenia mienia, które zostało stwierdzone w wyroku karnym, późniejsze uzyskanie odszkodowania na drodze cywilnej, to zwykle formalność.
Zobacz także: Adwokat Odszkodowania Poznań
Sytuacja poszkodowanego prezentuje się o wiele gorzej, jeśli sprawca jest niewypłacalny lub w ogóle go nie ustalono.
Rozwiązaniem może okazać się zawarcie polisy na wypadek kradzieży z włamaniem do domu. Tego rodzaju produkty ma w swojej ofercie wielu ubezpieczycieli. Przed zakupem należy jednak dokładnie przeczytać ogólne warunki umowy (OWU). To właśnie tam znajdują się szczegółowe postanowienia, w których przewidziane są warunki do wypłaty odszkodowania. Może się tak złożyć, że niezbędne będzie dokonanie pewnych modernizacji w domu, na przykład wymiany drzwi na antywłamaniowe ze specjalnym atestem.
Kradzież z włamaniem a recydywa
W polskim prawie karnym istnieją dwa rodzaje recydywy:
- podstawowa
- oraz wielokrotna.
Pierwszy z nich zachodzi wówczas, gdy sprawca po skazaniu za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do tego, za jakie był wcześniej skazany. W takim przypadku, gdy sprawca dopuści się ponownie kradzieży z włamaniem, sąd może orzec wobec niego karę pozbawienia wolności w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę, a więc do 15 lat.
Zgodnie z art. 115 § 3 KK przestępstwami podobnymi są przestępstwa należące do tego samego rodzaju; przestępstwa z zastosowaniem przemocy lub groźby jej użycia albo przestępstwa popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej uważa się za przestępstwa podobne. Przestępstwami podobnymi do kradzieży z włamaniem są więc m.in.: kradzież zwykła, rozbój, przywłaszczenie mienia, a nawet oszustwo.
Recydywa wielokrotna zachodzi wówczas, gdy sprawca uprzednio skazany w warunkach recydywy podstawowej, który odbył łącznie co najmniej rok kary pozbawienia wolności i w ciągu 5 lat po odbyciu w całości lub części ostatniej kary popełnia ponownie umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu, przestępstwo zgwałcenia, rozboju, kradzieży z włamaniem lub inne przestępstwo przeciwko mieniu popełnione z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia. W takiej sytuacji sąd wymierza karę pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.
W przypadku multirecydywy sąd musi wymierzyć karę powyżej 1 roku pozbawienia wolności. Nie będzie więc szans na uzyskanie wyroku z zawieszeniem. W przypadku podstawowej recydywy leży to w gestii sądu.
Czy Ty lub Twój bliski potrzebujesz pomocy adwokata?
Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola.
W trudnych sprawach działam w CAŁEJ POLSCE!
Umów się na konsultację!
Adwokat
Marlena Słupińska-Strysik
e-mail: biuro@slupinska.eu
tel. 61 646 00 40
tel. 68 419 00 45
tel. 52 511 00 65
UWAGA! W powyższy artykuł nie stanowi porady prawnej ani jej substytutu. Nie może też stanowić inspiracji do obrony w procesie karnym. Jeśli jesteś oskarżony w sprawie karnej koniecznie skontaktuj się z adwokatem!
Adwokat w Poznaniu. Specjalistka od spraw rodzinnych i spadkowych. Posiada bogatą praktykę w sprawach o rozwód, podział majątku, kontakty z dziećmi, władzę rodzicielską i opiekę nad dziećmi.
Specjalizuje się zwłaszcza w trudnych rozwodach – gdy w grę wchodzi podział majątku firmowego, walka o winę lub o dzieci. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także
podyplomowe studia z zakresu rachunkowości na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Następnie ukończyła aplikację radcowską i zdała egzamin radcowski. Wykonywała zawód radcy prawnego. Obecnie wykonuje zawód adwokata. Prowadzi praktykę adwokacką w Poznaniu,
Wolsztynie oraz w Świeciu. W trudnych sprawach o rozwód oraz o podział majątku wspólnego reprezentuje klientów w całej Polsce.
Autorka licznych publikacji z zakresu prawa rodzinnego i cywilnego.
e-mail: biuro@slupinska.eu
Dodaj komentarz