Fałszowanie dokumentacji jest przestępstwem, które zostało uregulowane w art. 270 Kodeksu karnego (KK). Bywa ono często spotykane nie tylko w obrocie gospodarczym, ale i w codziennym życiu. W moim kolejnym artykule omówię, na czym polega fałszowanie dokumentacji.
Potrzebujesz pomocy adwokata? A może chcesz pomóc bliskiej Ci osobie? Zapraszam do zapoznania się z ofertą mojej Kancelarii Adwokackiej (Adwokat Sprawy Karne). W trudnych sprawach reprezentuję klientów z całej Polski. Zapraszam do kontaktu.
Fałszowanie dokumentacji – główne wnioski
- Fałszowanie dokumentacji to przestępstwo ujęte w art. 270 KK.
- Może ono przybrać formę podrobienia lub przerobienia dokumentacji, a także posługiwania się podrobioną lub przerobioną dokumentacją w celu osiągnięcia określonego skutku oraz wypełnienia blankietu opatrzonego cudzym podpisem.
- Przestępstwo to można popełnić jedynie umyślnie.
Przeczytaj również: Ile można dostać za rozbój – art. 280 KK
Czym jest fałszowanie dokumentacji?
Zgodnie z art. 270 § 1 KK czynem zabronionym jest podrabianie lub przerabianie dokumentu autentycznego oraz używanie takiego dokumentu jako autentycznego. Co więcej, karalne jest również wypełnianie blankietu opatrzonego cudzym podpisem, jeżeli dzieje się to bez zgody osoby, która podpisała blankiet oraz użycie go na szkodę podpisującego (art. 270 § 2 KK).
W doktrynie podkreśla się, że dobrem chronionym jest w tym przypadku jest autentyczność dokumentu, która jest pojmowana jako jego pochodzenie od osoby uprawnionej do jego wystawienia. Jak przyznano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2007 roku, (sygn. akt IV KK 109/07), istotą przestępstwa materialnego fałszerstwa dokumentu jest tworzenie pozoru, że pochodzi on od określonego wystawcy.
Oznacza to, że nieważny jest tutaj aspekt prawdziwości dokumentacji – tego, czy odpowiada ona prawdzie, czy też nie. W praktyce wiąże się to z tym, że nawet sprostowanie omyłki pisarskiej może zostać uznane za czyn określony w art. 270 § 1 KK. Bezprawności czynu nie wyłącza również zgoda osoby na podrobienie jej podpisu.
Jeżeli chodzi o podrobienie dokumentu, jest to sporządzenie dokumentu polegające na zachowaniu pozorów, że dokument pochodzi od innej osoby (wyrok Sądu Najwyższego z 27 listopada 2000 roku, sygn. akt III KKN 233/98). Może ono polegać także na sporządzeniu zapisu oświadczenia woli innej osoby, nawet jeżeli nie został podrobiony podpis tej osoby, byleby tylko treść zapisu lub nadane mu cechy pozorowały, iż istotnie został on przez nią sporządzony (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie, sygn. akt II AKa 242/10, KZS 2011).
Z kolei poprzez przerobienie dokumentacji należy rozumieć dokonanie zmian w dokumencie autentycznym przez osobę nieuprawnioną, w tym również dopisaniu dodatkowej treści (wyrok Sądu Najwyższego, sygn. akt III KKN 233/98).
Inną kwestią jest użycie sfałszowanej dokumentacji. Otóż należy przez to pojęcie rozumieć wykorzystanie jej w obrocie prawnym w sposób zarezerwowany dla dokumentacji oryginalnej.
Zobacz także: Jak zgłosić oszustwo?
Czym jest dokument?
W tym kontekście należy zwrócić uwagę na pojęcie dokumentu. Jego ustawową definicję można znaleźć w art. 115 § 14 KK. Otóż w myśl tego przepisu dokumentem jest każdy przedmiot lub inny zapisany nośnik informacji, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności mającej znaczenie prawne.
Do tego pojęcia odniósł się Sąd Apelacyjny w Katowicach (wyrok w sprawie o sygn. akt II AKa 222/17). W tym orzeczeniu wyjaśniono, iż zawarta w przepisie art. 115 § 14 KK definicja „dokumentu” nie zawiera żadnego dodatkowego wymogu, aby scharakteryzowany w niej „każdy przedmiot” wyposażony był w jakiekolwiek dodatkowe cechy, a zwłaszcza atrybuty autentyczności. (…) Status dokumentu przysługuje zarówno kopii niepotwierdzonej za zgodność z oryginałem, jak też pismu przesłanemu drogą elektroniczną, czy też wydrukowi komputerowemu. W definicji dokumentu nie zawężono bowiem cech „każdego przedmiotu”, który może być dokumentem, do określonych wytworów materialnych, a więc może nim być także wytwór uzyskany za pomocą kserografu lub komputera, jak i pismo przesłane faxem lub drogą elektroniczną.
Rodzaj przestępstwa
Fałszowanie dokumentacji jest przestępstwem, które można popełnić wyłącznie w sposób umyślny. Należy dodać, że podrobienie i przerobienie dokumentacji ma charakter kierunkowy, co oznacza, że niezbędne jest działanie w celu jej użycia jako autentycznej.
To ważne cechy, ponieważ mogą stanowić istotną linię obrony w procesie karnym!
Sprawdźmy teraz, jaka kara grozi za fałszowanie dokumentacji.
Zobacz także: Jazda po pijaku bez uprawnień
Jaka kara grozi za fałszowanie dokumentacji?
Zgodnie z art. 270 § 1 KK kto, w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Co ważne, takiej samej karze podlega osoba, która dopuszcza się wypełnienia blankietu opatrzonego cudzym podpisem, niezgodnie z wolą podpisanego i na jego szkodę albo takiego dokumentu używa (art. 270 § 2 KK).
W przypadku mniejszej wagi, który szczegółowo omówię później, sprawca podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2 (art. 270 § 2a KK). Należy także zaznaczyć, iż karalne jest przygotowanie do przestępstwa określonego w art. 270 § 1 KK. Jest ono zagrożone grzywną, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 2 (art. 270 § 3 KK).
Obiecałam wyjaśnić pojęcie przypadku mniejszej wagi. Uczynię to poniżej.
Przypadek mniejszej wagi fałszowania dokumentacji
W art. 270 § 3 KK uregulowano przypadek mniejszej wagi fałszowania dokumentacji. Jest to tzw. uprzywilejowany typ przestępstwa fałszowania dokumentacji. Oznacza to, że jest związany z łagodniejszą odpowiedzialnością karną.
Kodeks karny nie mówi o tym, w jaki sposób należy rozumieć przypadek mniejszej wagi. Niektórzy prawnicy uważają, że jest on powiązany ze społeczną szkodliwością. W myśl tej teorii zachodzi on wówczas, gdy społeczna szkodliwość czynu jest niska w świetle kryteriów zawartych w art. 115 § 2 KK. To jednak nie jest takie oczywiste.
W praktyce, o tym czy mamy do czynienia z przypadkiem mniejszej wagi będzie decydował sąd orzekający w Twojej sprawie. Wówczas będzie brał pod uwagę ogół okoliczności sprawy. W tym zwłaszcza:
- rodzaj sfałszowanego dokumentu,
- sposób działania sprawcy,
- zachowanie sprawcy po popełnieniu czynu,
- intencje i motywacje sprawcy,
- i wreszcie, rodzaj dobra, które zostało naruszone tymże czynem.
To ważne, aby przekonać sąd, że w Twojej sprawie doszło do przypadku mniejszej wagi. Zwykle to pierwszy krok do tego, aby nie ponieść odpowiedzialności karnej w związku z fałszowaniem dokumentacji.
Czy Ty lub Twój bliski potrzebujesz pomocy adwokata?
Jeśli chciałbyś skorzystać z mojej pomocy, zapraszam do kontaktu. Działam na terenie takich miast jak: Poznań, Luboń, Gniezno, Śrem, Środa Wielkopolska, Grodzisk Wielkopolski, Swarzędz, Leszno, Piła, Kościan, Jarocin, Września oraz Wolsztyn. Posiadam także oddział w Świeciu, pracując w takich miejscowościach jak Grudziądz, Chełmno i Tuchola.
W trudnych sprawach działam w CAŁEJ POLSCE!
Umów się na konsultację!
Adwokat
Marlena Słupińska-Strysik
e-mail: biuro@slupinska.eu
tel. 61 646 00 40
tel. 68 419 00 45
tel. 52 511 00 65
UWAGA! W powyższy artykuł nie stanowi porady prawnej ani jej substytutu. Nie może też stanowić inspiracji do obrony w procesie karnym. Jeśli jesteś oskarżony w sprawie karnej koniecznie skontaktuj się z adwokatem!
Adwokat w Poznaniu. Specjalistka od spraw rodzinnych i spadkowych. Posiada bogatą praktykę w sprawach o rozwód, podział majątku, kontakty z dziećmi, władzę rodzicielską i opiekę nad dziećmi.
Specjalizuje się zwłaszcza w trudnych rozwodach – gdy w grę wchodzi podział majątku firmowego, walka o winę lub o dzieci. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także
podyplomowe studia z zakresu rachunkowości na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Następnie ukończyła aplikację radcowską i zdała egzamin radcowski. Wykonywała zawód radcy prawnego. Obecnie wykonuje zawód adwokata. Prowadzi praktykę adwokacką w Poznaniu,
Wolsztynie oraz w Świeciu. W trudnych sprawach o rozwód oraz o podział majątku wspólnego reprezentuje klientów w całej Polsce.
Autorka licznych publikacji z zakresu prawa rodzinnego i cywilnego.
e-mail: biuro@slupinska.eu
Dodaj komentarz