Wraz z osiągnięciem pełnoletności (18 lat) ustaje władza rodzicielska. Nie oznacza to jednak wygaśnięcie wszystkich zobowiązań rodzinnych. Prawa i uprawnienia pełnoletniego dziecka do zamieszkiwania w domu rodzinnym zależą od konkretnych okoliczności – przede wszystkim od stopnia samodzielności finansowej dziecka oraz dobrej woli i sytuacji rodziców.
Czy rodzice mogą wyrzucić pełnoletnie dziecko z domu? – eksmisja dorosłego dziecka
Rodzice nie mogą po prostu wyrzucić pełnoletniego dziecka z domu. Jeśli syn czy córka nie chcą się wyprowadzić, rodzic winien wystąpić na drogę sądową i uzyskać wyrok eksmisyjny. Do czasu wydania orzeczenia o eksmisji pełnoletnie dziecko ma prawo nadal mieszkać w domu, nawet wbrew woli rodziców.
,,Darmowe” zamieszkiwanie dorosłego dziecka u rodziców traktuje się jak użyczenie lokalu. Rodzice jako właściciele, mogą wypowiedzieć takie użyczenie w dowolnym momencie. Po upływie wyznaczonego terminu mogą oni wystąpić do sądu z pozwem o nakazanie opuszczenia domu przez dziecko (eksmisję).
🤓 Dowiedz się więcej 👉👉 Pozew o eksmisję – 8 rzeczy, o których musisz wiedzieć
Prawa pełnoletniego dziecka w domu
Gdy dziecko osiąga pełnoletność, zmienia się charakter relacji rodzinnych. Prawa pełnoletniego dziecka w domu nie wynikają już z władzy rodzicielskiej, która ustaje z chwilą 18. urodzin, lecz na ogólnych zasadach prawa i wzajemnym szacunku. Dorosłe dziecko ma pełne prawo decydować o swoim życiu osobistym – rodzice nie mogą narzucać mu swoich decyzji, czy stosować środków wychowawczych przewidzianych dla małoletnich.
Zgodnie z art. 87 KRO, rodzice i dzieci są zobowiązani do wzajemnego szacunku i wspierania się. Oznacza to, że pełnoletni syn lub córka powinni być traktowani przez rodziców z poszanowaniem ich prywatności, godności i autonomii. Jednak życie pod jednym dachem wymaga jednak kompromisów – dorosłe dziecko, choć niezależne, musi respektować prawo rodziców do spokojnego korzystania z ich własności.
Obowiązki dziecka zamieszkującego wspólnie z rodzicami
Oto 3 główne obowiązki dorosłych dzieci zamieszkujących wspólnie z rodzicami:
- 🫶 Szacunek i wsparcie emocjonalne – dorosłe dziecko powinno traktować rodziców z należnym szacunkiem i troszczyć się o nich.
- 💸 Pomoc materialna (przysługujące alimenty dla rodziców) – w razie niedostatku rodzica, dziecko winno pomóc finansowo, jeśli tylko jest w stanie.
- 🏠 Wspólne gospodarstwo – jeżeli dorosłe dziecko uzyskuje dochody z własnej pracy, powinno przyczyniać się do pokrywania kosztów utrzymania rodziny, jeżeli mieszka u rodziców. Zgodnie natomiast z art. 91 § 2 KRO, dziecko, które pozostaje na utrzymaniu rodziców i mieszka u nich, jest obowiązane pomagać im we wspólnym gospodarstwie.
Obowiązek alimentacyjny względem dorosłego dziecka
Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dorosłego dziecka może trwać tak długo, jak dziecko nie jest samodzielne finansowo. Nie jest przewidziana żadna sztywna granica wieku, po której rodzice przestają być zobowiązani do pomocy finansowej. Oznacza to, że nie ma reguły, iż wsparcie rodziców zakończy się dokładnie w wieku 18 lat.
Zgodnie z art. 133 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie. Oznacza to, że dopóki pełnoletnie dziecko nie może się utrzymać, np. nadal się uczy i nie może podjąć stałej pracy, czy też przykładowo jest osobą z niepełnosprawnością, rodzice powinni zapewniać mu utrzymanie.
👇🧐 Z praktyki
Zwykle rodzice wspierają dalszą edukację dziecka w miarę możliwości, o ile czyni ono realne postępy. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 sierpnia 1980 r., sygn. akt: III CRN 144/80 uznał, iż: ,,rodzice nie są obowiązani dostarczać środków utrzymania dziecku, które, będąc już przygotowane należycie do wykonywania przez nie odpowiedniego dla niego zawodu, podejmuje dla podniesienia swych kwalifikacji dalsze kształcenie się, ale w studiach się zaniedbuje, nie robi należytych postępów, nie otrzymuje obowiązujących zaliczeń, nie zdaje w terminie przepisanych egzaminów, a zwłaszcza jeżeli z własnej winy powtarza lata studiów i wskutek tego nie kończy studiów w przewidzianym programem okresie.
Podsumowanie – Porada prawna dotycząca wyrzucenia dorosłego dziecka z domu Poznań
✔️ Samowolne odcięcie dziecka od mieszkania (także dorosłego), np. poprzez wymianę zamków, jest bezprawne.
✔️ Zameldowanie pełnoletniego dziecka w domu rodzinnym nie daje mu żadnych praw do lokalu – liczy się prawo własności (lub inny tytuł prawny), a nie zameldowanie.
✔️ Wraz z ukończeniem 18 lat ustaje władza rodzicielska – od tej chwili relacja z dzieckiem powinna opierać się na szacunku i wsparciu. Rodzice powinni szanować autonomię dorosłego dziecka, służyć mu radą i pomocą emocjonalną, a w razie potrzeby także materialną.
✔️ Po odejściu z domu dorosłe dzieci nadal mają określone obowiązki wobec rodziców. Samodzielne życie nie zwalnia z troski o matkę i ojca, ani z udzielenia im pomocy – w razie potrzeby także finansowej.
✔️ Art. 133 § 3 KRO pozwala rodzicom uchylić się od alimentów na pełnoletnie dziecko, jeżeli wiązałoby się to z nadmiernym uszczerbkiem dla rodzica lub gdy dziecko nie podejmuje starań, by się samodzielnie utrzymać.
✔️ W sytuacjach konfliktowych tj. stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby dotkniętej przemocą fizyczną, podczas interwencji domowej, może zostać wydane nakazanie opuszczenia lokalu.
✔️ W celu uzyskania odpowiedzi na pytania związane z egzekucją, wątpliwościami dotyczący przepisów Kodeksu Cywilnego, a także wydania nakazu opuszczenia lokalu – zapraszamy do kontaktu z Nasza Kancelaria Adwokacką. Współpracujemy także z doświadczonym Adwokatem karnistą.
Źródło:
- https://arslege.pl/obowiazek-wzajemnego-szacunku-i-wspierania-sie-rodzicow-i-dzieci/k2/a515/
- https://lexlege.pl/krio/art-133/
- https://lexlege.pl/krio/art-91/
Adwokat w Poznaniu. Specjalistka od spraw rodzinnych i spadkowych.Posiada bogatą praktykę w sprawach o rozwód, podział majątku, kontakty z dziećmi, władzę rodzicielską i opiekę nad dziećmi.
Specjalizuje się zwłaszcza w trudnych rozwodach – gdy w grę wchodzi podział majątku firmowego, walka o winę lub o dzieci. Ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a także
podyplomowe studia z zakresu rachunkowości na Uniwersytecie Ekonomicznym w Poznaniu. Następnie ukończyła aplikację radcowską i zdała egzamin radcowski. Wykonywała zawód radcy prawnego. Obecnie wykonuje zawód adwokata. Prowadzi praktykę adwokacką w Poznaniu,
Wolsztynie oraz w Świeciu. W trudnych sprawach o rozwód oraz o podział majątku wspólnego reprezentuje klientów w całej Polsce.
Autorka licznych publikacji z zakresu prawa rodzinnego i cywilnego.
e-mail: biuro@slupinska.eu
Dodaj komentarz